ks. Franciszek Czarnik MS

Urodził się 1 października 1909 r. w Nowej Wsi, parafia Czudec, jako syn Wojciecha i Balbiny Szlachta. Chrzest przyjął 3 października 1909 r. w Czudcu. W latach 1922-1927 ukończył Małe Seminarium w Dębowcu, uzyskując w 1932 r. świadectwo dojrzałości. Nowicjat rozpoczął 7 września 1927 r. w Dębowcu. Pierwszą profesję zakonną złożył 8 września 1928 r. w Dębowcu na ręce ks. mistrza Augusta Gauthier, zaś wieczystą 8 września 1931 r. w Dębowcu na ręce ks. superiora Michała Bielaka. W latach 1929-1934 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Dębowcu. Święcenia kapłańskie otrzymał 24 czerwca 1934 r. w Przemyślu z rąk ks. biskupa Franciszka Bardy. Placówki i urzędy: 1933-1935 pomoc duszpasterska w Dębowcu, 1935-1937 katecheta w Stanisławowie, 1937-1940 misjonarz i redaktor „Posłańca Matki Bożej Saletyńskiej w Dębowcu”, 1940-1942 misjonarz i wikariusz w Czudcu, 1942-1943 superior w Kobylance, 1943-1949 superior w Rzeszowie, 1946-1950 asystent i sekretarz prowincjalny, 1947-1951 mistrz nowicjatu w Rzeszowie, 1949-1952 superior i proboszcz w Rzeszowie, 1950-1952 wikariusz prowincjalny, monitor i sekretarz prowincjalny. Zmarł nagle na atak serca w nocy 15 sierpnia 1952 r. w domu zakonnym w Rzeszowie. Pochowany został 17 sierpnia na cmentarzu w Rzeszowie przy ul. Zawiszy. Jego pogrzeb był wielką manifestacją uczuć przywiązania i wdzięczności, jakie żywiło ku niemu duchowieństwo diecezjalne i zakonne oraz kilku tysięcy wiernych z całego Rzeszowa i okolic. Był wielkim czcicielem Maryi z La Salette, dobry i utalentowany duszpasterz, spowiednik, wychowawca i poeta, autor wielu pieśni i wierszy o Matce Bożej z La Salette oraz wieloletni redaktor „Posłańca”.